Henny Witjes
Raamsingel 50 zw
2012 DV Haarlem
Opleidingen
Academie Beeldende Kunst Arnhem (ArtEZ afd. Publiciteit) 1968-1973
Biografie
Voor zover ik me kan herinneren ben ik altijd in de ban geweest van tekenen en schilderen. Soms spijbelde ik van school en reed ik in de vroege morgen, gewapend met schetsboekje en potlood, de Betuwe in. Beeldend bezig zijn vertegenwoordigde toen al een universum voor me waarin ik me helemaal thuis en op mijn gemak voelde; een eigen wereld waarin ik me kon onderscheiden, uitdrukken en ontwikkelen. Het was dan ook vanzelfsprekend dat ik me
na school aanmeldde bij de Kunstacademie in Arnhem. Daar heb ik de grafische opleiding gevolgd.
Aanvankelijk ben ik begonnen met tekenen maar later heb ik me meer op schilderen toegelegd. Schilderen is altijd een avontuur geweest dat me naar een bijzondere gemoedstoestand voert en vervulling brengt waarbij ‘het doen’ meer gewicht heeft dan het resultaat.
Over schilderen
Met tekenen ga je uit van lijnen en punten, schilderen gaat meer over vormen door middel van vlakken en kleur. Verschillende onderwerpen kunnen een uitgangspunt zijn, maar met name de dynamiek van de stad boeit mij, het stadslandschap dat ons als zo vanzelfsprekend voorkomt, vormt momenteel mijn thema. Het zijn voor mij beelden van de huidige tijd. Ik probeer daar op in te breken door andere elementen toe te voegen met als resultaat een
dialoog tussen figuratief en abstract. Er ontstaat een ander beeld waarbij het ene inbreekt op het andere. Een nieuwe ruimte die het beeld doet kantelen. Waar kijk je naar? Je fantasie wordt belangrijker dan de realiteit.
Het toeval lijkt allerlei mogelijkheden te openen binnen mijn schilderij. Ik dwing mezelf om iets nieuws te maken door toe te voegen wat ik interessant vind, in stukken te snijden, te verscheuren en weer in elkaar te zetten. Het beeld wordt voortdurend verstoord door de montage. Dit proces van het letterlijk verscheuren van dingen en het maken van nevenschikkingen, is nu belangrijker voor mij dan verf op een canvas alleen.
Haarlempjes
De kleinere werken zijn spontaan ontstaan na een tv uitzending van Wim Pijbes over Jan van Goyen en zijn ‘Gezicht op Dordrecht’. Ik moest daarbij denken aan Jacob van Ruysdael en zijn ‘Gezicht op Haarlem met bleekvelden’ en ben naar de plek gegaan, vanwaar ik vermoed dat hij het geschilderd zou kunnen hebben. Dit omdat de contouren van de stad welke nog steeds zichtbaar zijn, overeen lijken te komen. Mijn eerste Haarlempje is daar ontstaan.